تشیع یک تفکر وجهان بینی است که بعد از ظهور اسلام به پیامبری اسلام(ص)مطرح شد،تفکری که مبنای آن یذیرش گزاره های اعتباری وتصدیق گزاره های واقعی رسیده از سوی فرستاده الهی حضرت رسول اکرم(ص)بود.اولین شخصی که به وجود مقدس ایشان ایمان آورد حضرت علی(ع) بود.او تمام گزاره های واقعی پیامبر را از جهان مادی ومعنوی تصدیق کرد وتمام گزاره های اعتباری ایشان را جهت چگونه زیستن انسان پذیرفت .و به هیچ وجه تحمل هیچ تکذیبی را علیه ایشان نداشت وهر گونه استنباط واجتهادی را در برابر رای وگزاره اعتباری ایشان مردود میدانست.تشیع معروف ومستحن را چیزی میداند که پیامبر اسلام(ص)آن را به نیکی واستحسان یاد میکرد ومنکر ومستقبح را چیزی میداند که پیامبر اسلام(ص)آنرا به بدی وقباحت یاد میکرد.