میدونیم که نیت انسانی روی عمل ،وعمل از مسیر نیت در تکامل نفس ورسیدن انسان به سعادت ابدی ربط دارد یک تاثیر طبیعی و قرار دادی،پس نیت بیانگر یک رابطه ی حقیقی است .که عمل بدون نیت در حقیقت ،یک کالبد مرده است که ارتباطی با دل وروح فاعل بوجود نمی آوردونتیجه ای هم نمی بخشد.

پس چه خوبه که در هر اقدامی نیتها رو صاف وصادق کرد یا اصلا از بن این تمرین رو در خود نمود که برای هر امری نیت پاک داشتن یعنی به سعادت رسیدن.آری کسانیکه به انگیزه ی ریا و خود نمائی کاری رو انجام میدهند نه برا ی خداوند ،قرین شیطان هستند وبه اصطلاح روز در خط شیاطین قرار گرفته اند.

یا مثلا کسی برای ما هدیه ای فرستاده وما نیز در مقابل ،هدیه ای برای او می فرستیم. این هم در شرایطی که نیت ما از این کار ،خداوند باشد،ارزش اخلاقی دارد ومفید است.اما اگر صرفا برای این باشد که یکدفعه کار خیری برای ما کرده است واگر ما مقابله بمثل نکنیم وآنرا تکرار نخواهد کرد وبرای اینکه خیر او ادامه یابد واستفاده ی بیشتر ی ببریم ما هم مقابله بمثل کرده در این صورت کار ما از ارزش اخلاقی بی بهره خواهد بود . پس اساسی ترین منشاء ارزش هر عمل نیت خواهد بود.