چنان که امروزه  رند به آدمی فرصت‌طلب گفته می‌شود که جز به سود خود و زیان دیگران به چیز دیگری نمی‌اندیشد و ترکیباتی از آن نیز، مانند کهنه‌رند و مردِ رند و خرمرد رند، کاربرد دارد.

درون صافی از اهل صلاح و زهد مجوی        که این نشانه رندان دردی‌آشام است
مکن ملامت رندان و ذکر بد نامی            که هرچه پیش تو ننگ است، پیش ما نام است

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز  

ور نه در مجلس رندان خبری نیست که نیست!

زمانه افسر رندی نداد جز به کسی        که سرفرازی عالم در این کله دانست
فرصت شمر طریقه رندی که این نشان    چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست