حسادت، نوعى خشم درونى است که مرتبه هایى از آن در همه افراد وجود دارد ولى ممکن است در بعضى کمتر و در برخى بیشتر دیده شود؛

حسادت و همچشمى جهالتى است که با سعادت و خوشبختى فاصله بسیار دارد. حسادت شکل ها و ظواهر مبدل بسیارى دارد؛

حسادت مى تواند خود را در رقابتى پایدار یا در کناره گیرى از همه رقابت ها آشکار سازد؛ حسادت در شهرت طلبى یا در فروتنى در بخشش، بى پروایى و یا در طمع ظالمانه نیز خود را ابراز مى کند و ثمرات تلخ همچشمى هاى دوران کودکى در سال هاى بعد ما را احاطه مى کنند. همچشمى هاى دوران کودکى اگر جدى گرفته نشود به طور دائمى بر فرد اثر می گذارد و صفات شخصیتى او را غیرطبیعى مى سازد و بایستى افزود گاه اختلالات سنى و جنسى بین فرزندان یک خانواده باعث حسادت مى شود.